Feliz ano novo a todos!!

Vanuit mijn kamertje schrijf ik mijn eerste blog van 2012 en als 28-jarige, maar mijn laatste blog in Rio. De regen klettert zonder pauzes op het dak. Het is zo'n 23 graden, voor Rio is dit erg koud. Ik geniet van deze frisse afwisseling, maar hopelijk duurt het niet te lang want dit is mijn laatste week hier.

De laatste twee weken waren er een paar akkefietjes die je in ons veilige landje gelukkig bijna nooit meemaakt.
Kerstavond ging ik naar Pedra do Sal met een Deens klasgenootje, haar zusje die op bezoek was en haar Braziliaanse vriend. Het was een heerlijke avond zoals ze daar altijd zijn. Rond half 1 reden we terug en wilden ze mij afzetten voor mijn huis. We reden in een auto met achter geblindeerde ramen. Toen we de straat in wilde rijden hoorde we politiesirenes achter ons en werd ons duidelijk gemaakt dat we moesten stoppen. De bestuurder schrok hier erg van en wij als gringas snapte niet helemaal waarom totdat we opeens twee politieagenten op de auto af zagen komen lopen met pistolen op de auto gericht alsof we grote criminelen waren. Toen schreeuwde ze dat we alle ramen moesten open draaien en handen om hoog moesten doen. Dit deden wij uiteraard en de politie schreeuwde dat we verkeerd de straat waren overgestoken. De bestuurder probeerde nog aardig een gesprek op gang te krijgen, maar daar was de agent niet van gediend. Hij zei dat hij nog een keer moest oversteken en dan konden hun beoordelen of hij het deze keer wel goed deed. Het was duidelijk dat ze ons niet snel zouden laten gaan dus het Deense meisje vroeg aan mij of ik kon lopen vanaf onderaan de heuvel, dan hoefde zij niet meer over te steken, maar konden ze gewoon naar huis rijden. Ik zei tegen de agenten dat ik ging uitstappen omdat ik daar woonde en dat was geen probleem. Aan het begin van de straat iets verderop zit altijd een wacht die de straat bewaakt omdat we dichtbij een favela zitten. Aan hem vroeg ik of hij met me mee wilde lopen. Dit deed hij gelukkig en hij zei dat ze 's nachts auto's altijd zo aanhouden als het dichtbij een favela is omdat er drugsdealers in kunnen zitten. De volgende ochtend hoorde ik dat de auto 5 minuten later weer werd aangehouden en nu omdat het nummerbord vies was.... De auto werd in beslag genomen en de boete was 3000 reais (ong. 1300 euro). Het is ongelofelijk hoe corrupt de politie hier is en hoeveel macht ze kunnen uitoefenen.

Dat was dus kerstavond. Hier wordt alleen eerste kerstdag gevierd aan tweede kerstdag doen ze niet. Eerste kerstdag heb ik gevierd met een Braziliaanse vriend die op dezelfde datum jarig is als ik en dat was best gezellig. Ik moet zeggen dat het kerstgevoel volledig ontbrak door de hitte en het ontbreken van kerstgezangen etc. Dus voor mijn gevoel heb ik kerst een beetje overgeslagen.

Mijn verjaardag was dit jaar hoogstens interessant. De avond ervoor gingen we op stap met een groepje leuke mensen. Eerst live samba toen live jazz en toen als afsluitertje lapa. De volgende dag heb ik getrakteerd in de klas en zijn we na de les uit eten geweest met z'n allen.
Ik had gehoord dat er 's avonds Bahiaanse trommelfeesten op het strand van Copacabana zouden zijn dus ik had iedereen daarvoor uitgenodigd. Uiteindelijk was het helemaal geen feest maar waren het allemaal Macumba rituelen die werden uitgevoerd. Macumba is een van oudsher afrikaanse religie meegenomen door de slaven waarbij veel verschillende goden worden vereerd. Deze avond was gewijd aan de godin van de zee lemanya. Overal in het strand waren ronde gaten gegraven en daarin kaarsen gezet en offerandes zoals, cachaza, maaltijden, taarten, fruit etc. Ook was er een enorm groot altaar gebouwd met allemaal manden met etenswaren en parfum etc etc.
Op het altaar stond ook een Mariabeeld wat mij erg verbaasde. Ik vroeg aan iemand wat dat had te betekenen en ze legde uit dat in de tijd van de slavernij Macumba was verboden. Daardoor werden katholieke heiligen door de slaven aanbeden, maar stiekem beden ze eigenlijk aan andere goden. Zodoende zijn de twee religies volledig verward geraakt en is het een grote mengelmoes van katholieke en macumbagebruiken.
De menigte die meedeed was ook een grote mengelmoes van kleuren. Dus zeker niet alleen nazaten van de slaven doen hier aan mee.
Bij deze religie hoort ook het oproepen van geesten en ze laten intreden in het lichaam. Dit waren ze aan het doen in een tent onder begeleiding van trommels en zang. Dit zag er erg vreemd uit. Mensen die helemaal voorovergebogen een soort regendans uitvoerden, in trance raakten, een geest ontvingen en dan spastische bewegingen begonnen te maken. Per bezeten persoon waren twee man nodig om ze in bedwang te houden.
Er waren ook drie rijen waarin je kon aansluiten. 1 Rij om gezegend te worden, 1 rij om genezen te worden en 1 rij om een wens te doen.
Op een gegeven moment ging iedereen zingend naar de zee met bloemen of andere offerandes om aan de godin te geven. De zee was erg onrustig dus waren er ook mensen die af en toe iemand die te enthousiast had geofferd of in trance was, uit de zee plukten.
Ik vond het persoonlijk reuze-interessant dit een keer gezien te hebben en ook bijzonder dat iedereen die toevallig op het strand was gewoon kon komen kijken.

In de Portugese les krijgen we veel te horen over de geschiedenis van Brazilië. Ook over de rol van Nederland en de slavenhandel en daar ben ik niet bepaald trots op. In Nederland krijgen we in de geschiedenisles vol trots te horen hoe Nederland de grootste vloot had in de 17de eeuw en dat we veel grond in ons bezit hadden. Natuurlijk is dat iets om trots op te zijn, maar de manier waarop dat allemaal ging is walgelijk. Over de slavernij leren we eigenlijk bijna niks. Miljoenen slaven zijn naar Brazilië gebracht vooral door Portugal en de inheemse bevolking is bijna volledig uitgemoord. Naar Suriname brachten we ongeveer 550.000 ton slaven waarvan er maar 22.000 in leven bleven.
Nu de slavernij al zo lang is afgeschaft zijn de gevolgen hier van zeker nog zichtbaar. Als je hier mensen vraagt of er racisme is zullen alle blanken nee zeggen. Vraag je dit aan een Afro-Braziliaan zal hij zeker ja zeggen. Men gaat wel normaal met elkaar om en er zijn heel veel mixen, maar in de favela's is 99% donker. Alle minder goede banen worden uitgevoerd door donkere mensen. Er is dus wel degelijk een klasseverschil. Ik kan er mijn vinger niet precies op leggen...

Ondertussen waren de voorbereidingen voor oudejaarsavond al weken lang bezig. Overal werden podia gebouwd en hekken geplaatst. De traditie is hier dat je in het wit (kleur van de vrede) gekleed naar het strand gaat om het vuurwerk te aanschouwen en om over 7 golven te springen.
Ik had afgesproken naar het huis te gaan van het Deense meisje samen met mijn huisgenootje en haar vriend. Ze zei dat er veel mensen zouden komen.. Eerst gingen we naar het huis van Celia om daar even een drankje te doen.
We gingen met de metro naar de stad. Dit was bijna niet te doen. De metro zat zo vol dat er mensen waren die flauwvielen. Het was een grote schreeuwende massa en ik was blij toen we bij mijn klasgenootje aankwamen. Daar aangekomen was ook mijn leraar Portugees aanwezig met zijn vriendin en dat was het. Oftewel er waren 3 stelletjes en ik. Gelukkig was het erg gezellig, ze wonen in Leme (strand naast copacabana) op 11 hoog met uitzicht over zee dus dat was goed geregeld. Helaas regende het vrij hard dus de hele stad was een grote smeerboel en wij waren al nat en vies.
Dit mocht de pret echter niet drukken en om kwart over 11 togen wij naar het strand. We waren nog geen drie minuten buiten en de helft van de groep was kwijt in de menigte. We liepen naar het strand en toen we daar aankwamen was het bijna 12 uur. We zagen enorme cruiseschepen in de baai liggen die ook gingen genieten van het vuurwerk. Wij gingen in de branding staan te wachten. Toen het losbrak wist ik niet wat ik zag. Ik was zo onder de indruk dat ik iedereen vergat Nieuwjaar te wensen omdat ik alleen maar in de lucht kon staren. Op een gegeven moment keek ik om me heen maar ik zag niemand meer die ik kende. Ik zag een groepje jongens naar me kijken, ze droegen geen witte kleren dus ik bedacht me dat ze dat waarschijnlijk niet konden betalen. Toen ging alles opeens heel snel. De grootste schreeuwde "pak haar" en opeens kwamen ze met z'n allen heel hard op me afrennen. In een reflex greep ik snel mijn tas stevig vast. Ze renden zo dicht mogelijk langs me heen terwijl er eentje m'n tas greep en het hengsel kapot rukte van m'n schouder. Helaas voor het magere scharminkel had deze weldoorvoede Hollandse haar tassie stevig vast en na tevergeefs nog een ferme ruk renden ze door zonder buit.
Met een ietwat versnelde hartslag van de schrik keek ik ze na waarna ik in de lach schoot en trots in het rond keek. Helaas keek iedereen met open mond naar het vuurwerk dus had niemand het gezien. Toen knoopte ik de afgebroken hengsels aan elkaar en ging ik op zoek naar het enige stel waarmee ik nog was overgebleven.

Daarna gingen we richting het hoofdpodium om het concert van David Guetta bij te wonen (op z'n Braziliaans Deeviedzzjjiee getáaahh). We baanden ons een weg door de hordes mensen, sommigen hadden zelfs hun tent opgeslagen op het strand.. Het werd drukker en drukker en na een twintig minuten ploeteren stonden we redelijk vooraan. Iedereen krijste keihard zijn naam en uiteindelijk na een paar zoetsappige Braziliaanse liefdesliedjes was David Guetta dan echt aan de beurt. Het leek wel of het publiek explodeerde iedereen begon keihard te springen en te zingen en je moest wel meedoen of je nou wilde of niet. Ik had het wel naar mijn zin maar mijn huisgenootje trok het na een paar nummers niet meer door de drukte en wilde ze graag naar een rustiger podium. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan want van het strand afkomen terwijl er duizenden mensen het strand op willen is bijna onmogelijk. Het werd telkens erger en er waren heel wat handtastelijke braziliaantjes in de menigte. Gelukkig had ik een fles champagne waarmee ik hard mee in het rond porde als het me te gortig werd. Op een gegeven moment begon iedereen te beuken en meisjes te gillen. Opeens ging ik achteruit i.p.v. vooruit maar gelukkig trok de vriend van mijn huisgenootje me keihard naar voren en tien minuten later waren we in een wat rustiger vaarwater.
Mijn huisgenootje moest ontzettend nodig naar de wc, maar surprise surprise er waren geen wc's. Sommige dingen zijn zo ontzettend slecht geregeld in Brazilië... De enige optie was dus met kleren en al de zee in...
Daarna zijn we van Copacabana naar Ipanema gewandeld door de branding wat fantastisch was. Het was zo'n 5 km en we hebben elk podium gezien. Op Ipanema was er een ander feest gaande. Heel gezellig en rustig. Daar zijn we de rest van de nacht gebleven en 's ochtends vroeg hebben we voldaan de metro naar huis gepakt.

Voor mij was dit een mooie afsluiting van mijn verblijf in Rio en ben ik klaar om verder te reizen. Ik wil nog 1 maand Portugees studeren in Salvador, zodat ik het echt goed spreek.

Ik wens iedereen een gelukkig nieuwjaar, bedankt voor de verjaardagsmailtjes en wensen!!

XXX

Maria